طراحی و ارزیابی روایی و پایایی وسیله ای برای اندازه گیری زاویه تقارب سطوح اگزیال دندان های تراش خورده در پروتز های ثابت متکی بر دندان

زمینه و هدف: باتوجه به نیاز به وسیله ای که به دانشجویان کمک کند تا بتوانند میزان تقارب سطوح دندانی را در مراحل مختلف تراش اندازه بگیرند، طراحی و ساخت آن جهت استفاده در مراکز آموزشی دندانپزشکی برای اهداف آموزشی ضروری به نظر می رسید.روش بررسی: وسیله طراحی شده در این مطالعه، ابزاری است که با داشتن دو بازوی قابل تنظیم بر روی سطوح تراش خورده دندان، می تواند زاویه بین دو سطح را با دقت مناسبی اندازه گیری نماید. زاویه بین این دو بازو نشان دهنده میزان تقارب دو سطح است. برای بررسی پایایی (reliability) وسیله از ۳ عدد دای استاندارد با زوایای تقارب ۱۳، ۲۹، ۴۵ درجه و همچنین ۲۰ عدد دندان تراش خورده استفاده شد. شش نفر از دانشجویان سال آخر دندانپزشکی، هر کدام از نمونه ها را در دو نوبت زمانی با فاصله زمانی 24 ساعت اندازه گیری کردند. مقایسه میزان خطای اندازه گیری از دای های استاندارد بین مشاهده گرها و بین نوبت اندازه گیری ها با آزمون (wilcoxon) paired test سنجیده شد. حد معنی داری آماری 05/۰ درنظر گرفته شد (05/۰α=).یافته ها: با استفاده از وسیله طراحی شده، حداکثر اختلاف اندازه گیری ها از زوایای استاندارد، یک درجه بود. تعداد ۶ عدد از اندازه گیری ها مقداری کمتر از زوایای استاندارد و ۲ اندازه گیری مقداری بیشتر از زوایای استاندارد را نشان دادند. اختلاف اندازه گیری بین مشاهده گرهای مختلف معنی دار نبود.interclass correlation coefficient (icc) نوبت های اول و دوم روی نمونه های تراش خورده به ترتیب 4/۹۷ و 5/97 به دست آمد. اختلاف اندازه گیری های یک مشاهده گر در دو نوبت زمانی از نظر آماری معنی دار نبود (05/۰p>).نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که وسیله از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است و می تواند جایگزین روش های قدیمی تر اندازه گیری زاویه تقارب شود.